Mirosław Graf

Burmistrz Szklarskiej Poręby


Bardzo cieszy mnie fakt, że tak duże zawody rowerowe znalazły swoje miejsce w Szklarskiej Porębie. Bardzo serdecznie zapraszam wszystkich rowerzystów.
Do zobaczenia na trasach!

czytaj więcej …

Z jednej strony otoczona Karkonoszami, z drugiej Górami Izerskimi. Malownicza, tajemnicza, pełna aktywnych form wypoczynku. Taka jest Szklarska Poręba – miasto Ducha Gór. Tu na gości czekają setki kilometrów tras spacerowych i rowerowych, zapierające dech w piersiach panoramy, osobliwości przyrody, zabytki i muzea, naukowe ciekawostki, minerały dla poszukiwaczy skarbów, jedyne w swym rodzaju wydarzenia kulturalne, sportowe i rozrywkowe. I krystalicznie czyste powietrze!

Szklarska Poręba jest największą stacją klimatyczną Dolnego Śląska. Tutejsze warunki można porównać do walorów miejscowości alpejskich położonych na wysokości 2000 m n.p.m. Częste wiatry przy specyficznym ukształtowaniu terenu często wymieniają powietrze. Dzięki temu jest czyste, a otoczenie lasów i licznych potoków sprawia, że także nasycone korzystnymi dla człowieka aerozolami. Rozrzedzone powietrze stymuluje przyrost czerwonych krwinek (hemoglobiny), a to znów dobrze wpływa na kondycję i wytrzymałość – niezwykle przydatną na długich dystansach biegowych.

Góry Izerskie pokrywają młode lasy, a oplata gęsta sieć dróg leśnych. Świetnie się nadają do jeżdżenia rowerem. Zadowoleni są z nich wyczynowcy, ale przede wszystkim rodzice z dziećmi. Trasy bowiem mają małe przewyższenia i oferują widoki na sąsiednie Karkonosze oraz lokalne łąki górskie przypominające krajobrazy Norwegii. Otwarty w 2019 r. singel track – kręta, miejscami trudna, widokowa i bardzo atrakcyjna nowa trasa rowerowa, wraz z sąsiednimi systemami tras tego typu, zapewnia złaknionym wrażeń podwyższenie poziomu adrenaliny.

Zapleczem są wypożyczalnie rowerów, punkty serwisowe i sklepy z akcesoriami rowerowymi w mieście, a schroniska zapewniające wyżywienie i noclegi oraz miejsca odpoczynkowe – w górskich lasach.

Rowerowa Kraina:

  • 450 km dróg rowerowych
  • 20 oznakowanych tras
  • 8-50 km – długość pojedynczych tras
  • 8 km – najdłuższy zjazd
  • 1150 m n.p.m. – najwyższy punkt na trasach

Zima trasy rowerowe zamieniają się w trasy do uprawiania narciarstwa biegowego.

emtb.pl

Apple Store

Google Play

Daniel Koko

Starosta Lwówecki


Bardzo się cieszę, że w imieniu Powiatu Lwóweckiego mogę patronować tak świetnej inicjatywie. A dzięki poprowadzeniu trasy wyścigu przez powiaty karkonoski, lubański i lwówecki, bardzo dobra współpraca naszych samorządów zostanie na pewno wzmocniona.
Sport i ruch na świeżym powietrzu to dla mnie osobiście istotne elementy w życiu, dlatego zapraszam również do powiatu lwóweckiego, który oferuje mieszkańcom i turystom wiele możliwości aktywnego wypoczynku.

czytaj więcej …

To dzikie przestrzenie, bujna przyroda i długa historia małych miasteczek. Będąc gościem urokliwych agroturystyk, starych domów przysłupowych, kuźni i młynów albo rezydując w średniowiecznych zamkach i pałacach, można poczuć, że tutaj czas płynie przyjemniej i wolniej. W podgórskich wioseczkach można rozkoszować się malowniczymi widokami z wielu wzgórz (a nawet wulkanu!), a nocą przyglądać się Drodze Mlecznej, której wyjątkową widoczność zapewnia Izerski Park Ciemnego Nieba. Płynąc kajakiem można podziwiać polską Dolinę Loary – czyli Dolinę Bobru. Można przejść się szlakiem dawnego górnictwa odwiedzając stare kopalnie cyny. W tutejszych miasteczkach słynących na cały świat z perełek architektonicznych, można wędrować średniowiecznymi uliczkami, zaglądając do gotycko-renesansowych ratuszów, barokowych kościołów i z dbałością odrestaurowywanych zamków i pałaców.

To także raj dla rowerzystów – krzyżują się tutaj trzy z Euroregionalnych Magistrali Rowerowych ER – w tym Szlak Średniowiecznych Miast „Drezno-Wrocław”, biegnący m.in. przez Lwówek Śląski, jedno z najstarszych śląskich miast. Oprócz głównych szlaków istnieje również cała sieć mniej znanych tras rowerowych, za to gwarantujących niezapomniane widoki na otaczające pasma gór.

emtb.pl

A jeśli nie rowerem – to może konno? Liczne agroturystyki coraz częściej oferują swoim gościom możliwość spędzenia wakacji w siodle. Wyznaczone są również trasy konne, a widok stada koni wolno galopujących po wzgórzach przenosi obserwujących w inny wymiar.

No i oczywiście Góry Izerskie. Turyści  rowerem, piechotą lub na nartach zdążają do Chatki Górzystów słynącej, nawet u czeskich sąsiadów, z puszystych naleśników z jagodami.

Jeśli sam Napoleon Bonaparte postanowił tu się zatrzymać na jakiś czas – dlaczego nie pójść jego śladem 😉?

Więcej przydatnych informacji o turystyce w powiecie lwóweckim: https://powiatlwowecki.pl/o-powiecie/

Andrzej Jasiński

Burmistrz Miasta i Gminy Mirsk


Po raz kolejny rajd rowerowy „Szosowy klasyk Szklarska Poręba” przejedzie przez malownicze tereny Gminy Mirsk. Nowością jest ufundowana przeze mnie premia górska „Grudza” dla zawodniczek i zawodników najszybszych na odcinku Nowa Kamienica – Grudza. Serdecznie zapraszam i zachęcam do dopingowania wszystkich uczestników na trasie, zachowania zasad bezpieczeństwa, a zawodnikom i zawodniczkom życzę bezpiecznego przejazdu w jak najlepszym czasie.
Trzymam za wszystkich kciuki.

czytaj więcej …

Gmina Mirsk znajduje się w południowo – zachodniej części województwa dolnośląskiego, granicząc z Czechami. Gmina Mirsk położona jest w rozległej Kotlinie Mirskiej, u stóp Gór Izerskich, wzdłuż płynącej przez środek kotliny malowniczej rzeki Kwisy, na której to na początku XX w. na północ od omawianego terenu utworzono dwa niezwykle urokliwe sztuczne jeziora (J. Złotnickie i J. Leśniańskie). Obszar gminy należy do jednego z najatrakcyjniejszych turystycznie obszarów województwa dolnośląskiego. Największym atutem gminy jest jej położenie w Górach i na Pogórzu Izerskim. Na terenie gminy znajduje się ok. 500 obiektów posiadających wartość turystyczno – krajoznawczą. Wśród nich znajdują się pomniki przyrody, rezerwaty, parki miejskie i podworskie, zabytki architektury, zbiorniki wodne, źródła, punkty widokowe i widokowe odcinki dróg. Rozwój turystyki wspomagany jest przez powiększanie bazy noclegowej. W gminie powstają gospodarstwa agroturystyczne. Gmina Mirsk dysponuje obecnie około 1000 miejscami noclegowymi. Jeśli dodamy do tego olbrzymie zaplecze hotelarskie i gastronomiczne pobliskiego, bardzo atrakcyjnego i wciąż rozwijającego się kurortu – Świeradowa Zdroju, można zagwarantować wręcz, że nie powinno być problemu ze znalezieniem noclegu.

Dostęp do lasów, gór, wody – rzeka Kwisa i Izera, pobliskie jeziora zaporowe J. Leśniańskie i J. Złotnickie, Stawy Rębiszowskie, pobliskie zamki i twierdze: Czocha, Gryf, Świecie, Frydlant w Czechach, ciekawa architektura sakralna i ludowa, domy przysłupowe, szachulcowe i kryte łupkiem, liczne szlaki piesze i rowerowe zapewniają wielką różnorodność, jeśli chodzi o formy i możliwości spędzania wolnego czasu w tej okolicy.

Chatka Górzystów. Niezwykle urocze, mimo że oferujące wręcz spartańskie warunki schronisko górskie na Hali Izerskiej. W budynku praktycznie nie ma prądu. Schronisko jest ulubionym miejscem spotkań turystów kwalifikowanych i studentów. Jego sława już dawno przekroczyła polskie granice. Przed wojną był to budynek szkoły wzniesionej w 1935 roku, do której uczęszczały dzieci z nieistniejącej już dziś osady Gross Iser (Wielka Izera). Wewnątrz możemy obejrzeć przedwojenne zdjęcia, które zostały wykonane w okolicy.
Ciemny Wądół. Piękna, dzika i zalesiona dolina w górnym biegu potoku Mrożynka na pn. zboczu Kowalówki. W górnej jej części wznosiły się ruiny tzw. Pogańskiej Kaplicy i tryska Wolframowe Źródło. W pobliżu znajdowała się także Stara Jodła.
Geopark. Trasa turystyczna „Geopark – Śladami dawnego górnictwa kruszców” jest największą atrakcją turystyczną regionu. Obiekty dawnej działalności górniczej m.in. kopalnie rud cyny i kobaltu zostały oczyszczone i zabezpieczone, a zespół wyrobisk kopalni św. Jan z okresu XVI do poł. XIX w. można zwiedzać. Ok. 350 metrów podziemnych korytarzy oraz 6 km trasy naziemnej, biegnącej zboczami Grzbietu Kamienickiego wymaga odwiedzenia.
Gierczyńskie Łąki. Bardzo cenne przyrodniczo łąki. Występują tu m.in.: konwalia majowa, kalina koralowa, arnika górska, gnidosz rozesłany, kruszyna pospolita i wiele innych chronionych roślin. Miejsce zasługuje na objęcie ochroną.
Gross Iser. (Wielka Izera) Nieistniejąca wieś na Hali Izerskiej założona przez czeskich eksulantów ok. roku 1630, którzy uciekli w te okolice przed kontrreformacją. W okresie największego rozkwitu we wsi znajdowało się 35 domów, w których mieszkało 250 osób. Oprócz szkoły były tu także gospody dla turystów ze Świeradowa Zdroju, komora celna, młyn, domek myśliwski należący do hrabiego Schaffgotscha i leśniczówka. Ludność trudniła się przede wszystkim wypasem bydła i zrywką drewna, ale także kłusownictwem i przemytem.
Izerska Hala. Obniżenie w dolinie Izery u jej spływu z Jarzębnikiem, Wrześnikiem i Jagnięcym Potokiem. Zajęte jest w większości przez torfowiska wysokie, które na obszarze od Kobylej Łąki po Izerskie Bagno objęte są ochroną w 2 rezerwatach przyrody. Izerska Hala stanowi najcenniejszy przyrodniczo rejon Gór Izerskich. Występują tu liczne gatunki roślin reliktowych, torfowiskowych i chronionych. Rośnie tu m.in.: brzoza karłowata, sosna błotna, jałowiec halny, rosiczka okrągłolistna i długolistna, wełnianeczka darniowa, wełnianka pochwowata, malina moroszka, bagnica torfowa, turzyca bagienna, borówka bagienna, bagno zwyczajne, modrzewica zwyczajna, przygiełka biała, żurawina błotna, bażyna czarna. Interesująca jest także fauna. Występuje tu na przykład świergotek nadwodny, pluszcz, lerka borowa, świerszczak, czeczotka, cietrzew, sowa włochatka, sowa uszata, świergotek łąkowy, bekas, pliszka górska i siweczka rzeczna. Dawniej na Izerskiej Hali istniały osady, m.in. Wielka Izera (Gross Iser). Przez teren rezerwatu prowadzi ścieżka przyrodnicza.
Izerskie Bagno. Rozległe torfowisko porośnięte częściowo lasem i kosodrzewiną, ciągnące się po obu stronach granicy i Izery. Stanowi północny kraniec rezerwatu: Torfowiska Doliny Izery. Występuje tu roślinność torfowiskowa, w tym gatunki reliktowe i chronione. Obszar Izerskiego Bagna po czeskiej stronie objęty jest ochroną w dużym rezerwacie przyrody: Rašeliništĕ Jizery, które zgłoszone zostało do wykazu UNESCO obejmującego najcenniejsze obszary chronione na świecie. Izerskie Bagno jest dzikie i bezludne. Stanowi rzadki już w Sudetach fragment krajobrazu zbliżonego do naturalnego.
Jelenie Skały. Kilkunastometrowej wysokości skały granitognejsowe na pn. zboczach Tłoczyny, będące przed II wojną światową znanym punktem widokowym. Skałki widoczne są z drogi Gierczyn-Proszowa.
Kamienica – szczyt. Najwyższy szczyt Grzbietu Kamienickiego. W pobliżu (między szczytami Kamienica – Dłużec – Kowalówka) tokowisko cietrzewia – największe w Górach Izerskich i jedno z największych w Polsce. Występują tu także inne rzadkie gatunki ptaków: sowa włochatka, sowa uszata, puszczyk, gołąb siniak, muchołówka mała.
Kolej gondolowa. Otwarta zimą 2009 r. Dolna stacja w granicach administracyjnych Świeradowa-Zdrój, górna i większość nartostrady w Gminie Mirsk. Długość oświetlonej trasy narciarskiej – 2,5 km. 71 ośmioosobowych gondoli w ciągu 8 minut jest w stanie przewieźć 2400 osób na godzinę. Wagoniki przystosowane do przewozu rowerów latem.
Nowa Droga Izerska. Droga powstała w 2. połowie XIX w. jako trasa turystyczna dla kuracjuszy ze Świeradowa, spacerujących do gospody na Polanie Izerskiej i na Halę Izerską.
Polana Izerska. Polana powstała w XVIII w. jako teren pod osadę leśną. W XIX w. znajdowała się tutaj gospoda będąca popularnym miejscem wycieczkowym kuracjuszy ze Świeradowa, dla których wybudowano Nową Drogę Izerską dochodzącą tu do Starej Drogi Izerskiej. Po 1945 r. osada Drwale, która służyła głównie pracownikom leśnictwa.
Rozdroże Izerskie. Szerokie obniżenie 767 m pomiędzy Wysokim Grzbietem i Grzbietem Kamienickim, stanowiące wododział zlewni Kwisy i Małej Kamiennej. Wznosi się tu budynek dawnego schroniska Ludwigsbaude (na cześć hr. Schaffgotscha) użytkowane do 1956, później prewentorium, jeszcze później obiekt nadleśnictwa. Przez Rozdroże Izerskie prowadzi Droga Sudecka, do której dochodzi stara droga z Piechowic.
Stóg Izerski. Szczyt 1107 m w Wysokim Grzbiecie. Poniżej wierzchołka zabytkowy budynek schroniska zbudowany w 1924 r. w stylu śląsko – łużyckim, ufundowany przez rodzinę Schaffgotsch. Z tarasu znajdującego przed schroniskiem fantastyczne wręcz widoki w kierunku północnym i zachodnim, głównie na leżący w dole Świeradów Zdrój, Kotlinę Mirską, Grzbiet Kamienicki, Pogórze Izerskie. Niezapomniany jest także widok w nocy. Przy dużej przejrzystości powietrza widać światła dziesiątek wsi i miast.
Wieża widokowa. Wieża ciśnień przy ul. Wodnej została zmodernizowana i adaptowana na wieżę widokową z wewnętrzną platformą widokową na najwyższej kondygnacji, z której korzystają mieszkańcy gminy i turyści. Cztery lunety ustawione w czterech kierunkach zapewnią niepowtarzalne wrażenia widokowe.